دکلمه با دو صدا

 

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم

در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید

باغ صد خاطره خندید عطر صد خاطره پیچید

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشه ی ماه فرو ریخته در آب

شاخه ها دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید : تو بمن گفتی

ازین عشق حذر کن.. .

لحظه ای چند بر این آب نظر کن

آب  آیینه عشق گذران است

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

باش فردا که دلت با دگران است

تا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن

با تو گفتنم حذر از عشق ندانم

سفر از پیش تو هرگز نتوانم نتوانم

روز اول که دل من به تمنای تو پر زد

چون کبوتر لب بام تو نشستم

تو بمن سنگ زدی  من نه رمیدم  نه گسستم

باز گفتم که تو صیادی و من آهوی دشتم

تا به دام تو درافتم  همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم

  نتوانم  ..

 

اشکی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت

اشک در چشم تو لرزید

ماه بر عشق تو خندید

یادم آمد که دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم

نگسستم  نرمیدم

رفت در ظلمت غم  آن شب و شبهای دگر هم

نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم

بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم

 

شاعر : فریدون مشیری

 

امروز میخوام برم کافی شاپ سر خیابون

یه کار خوبی انجام دادم که واقعا لیاقت جایزه داره

یه فکری به سرم زد که شاید خوشایند خیلی ها از جمله خودم باشه و شایدم ...

اما انجامش دادم ... ( آره )

پیش خودم گفتم چند روزه اومدم اینجا و با نویسنده های جالب با نوع نگاه های متفاوت روبرو شدم , پس چرا من چیزی ننویسم ...

بشرطی که هربازدید کننده ای که این پست و میخونه فارق از آشنایی و رودربایستی , یک نظر کوچولو بده شاید منم نویسنده خوبی بشم شایدهم ...

خدارو چدیدی ... !؟

حالاکه قراره اینجوری پیش بره بزار بره ...

امروز میخوام برم کافیشاپ سر خیابون اما نگفتم چی میخوام سفارش بدم ... !؟

دونستنش زیاد سخت نیست.

یه فنجان Dubbel ERC سفارش میدم ( دبل کافی اسپرسو رویال ) مثل همیشه

کمتر کافیشاپی و دیدم از این نوع قهوه سرو کنه حتی کمتر آدمی و دیدم تحمل نوشیدنش و داشته باشه , واقعا تلخه و مزش تا ساعت ها توی دهان میمونه .

هرنوع قهوه با هر طعم و عطری که داره واقعا ارزش یک بار امتحان و داره ...

خوب اینم همون کاری که استحقاق جایزه رو داره ...

پ.ن : واقعا کار سختی بود !!! آفرین به همه اونهایی که هروز ساعت ها اینکارو با جون و دل انجام میدادن و میدن.