همیشه نیاز نیست در آسمانها باشید , تا احساس خوش پرواز را تجربه کنید
گاهی می شود در کوچکترین اتاق دنیا , روی یک صندلی ساده , به تماشای نظرات دوستانتان بنشینیدو بر فراز آسمان ها گام نهید
دوستانی که نه برای تو بلکه از بزرگی و سخاوت خود به این مطالب نظر میدهند.
و نمیشود به سادگی از کنار این دوستان گذشت ...
و حتی نمیشود به آسانی قدر دان سخاوت تک تک آنها باشید ...
ممکن است با بودنشان در کنارتان تنها یک دعای ساده آن هم از ته قلب برای تک تک آنها کنید ...
این روزهایم را دوست دارم زیرا با دوستانی هستم که وقت خود را صرف پست های این وبلاگ میکنند
در صورتی که اجباری برای این کار ندارند ...
امروز با تمام وجود از همه شما ممنونم و تنها میتوانم بگویم دوستتان دارم و از اینکه هستید خیلی خوشحالم
پ.ن گاهی بیان احساسات واقعا مشکله و گاهی هم زبان قادر به بیان اون نیست.
با آرزوی سلامتی برای تک تک شما بهترین ها
:))